- xəlvəti
- sif. və zərf1. Gizlicə, xəlvətcə. Xəlvəti danışıq. Xəlvəti iş. Xəlvəti hazırlaşmaq. – <Əbdül Bəhrama:> Ağa, izin versəniz, bir kəlmə xəlvəti sizə söz deyim? C. C.. Mətbəxdəki qadınlar qapının arasından, pəncərənin dalından gələn qonaqları xəlvəti seyr edərdilər. H. S.. Özgəyə xəlvəti quyu qazanda; Söylə, öz özündən utanmadınmı? B. V..2. Bax xəlvət 2-ci mənada. Kişi Səfərin xatirinə qayıtmaq, sonra xəlvəti yoldan getmək istədi. M. C..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.